Pakwerk

Het meest spectaculairste onderdeel binnen de africhtingssport.

 

Het is ook het onderdeel waar de meeste, vaak onterechte, vooroordelen over bestaan. Er wordt te vaak beweerd dat dit onderdeel er voor zorgt dat de Duitse Herdershond een "bijtgrage" hond wordt.

 

Ook als men over het "bijtwerk" praat, of te wel het pakwerk binnen de VDH, vormt de leek zelf te snel een verkeerd beeld. Er wordt in het algemeen te gemakkelijk over gedacht, maar pakwerk is in tegenwoordig.

Het is echter zo dat het pakwerk binnen de VDH steeds aan strengere eisen moet voldoen waarbij de hond steeds strakker onder appèl (onder belasting) moet staan.

Ook zijn aggresieve honden niet gewenst. Het moet vooral duidelijk zijn dat dit onderdeel als sport gezien moet worden net zoals speuren en appèl.

Dit is heel iets anders dan praktijkgericht de hond trainen op bijtwerk.

 

Het kan niet vaak genoeg benadrukt worden dat de hond op een eerlijke manier opgebouwd wordt en dat deze geleerd krijgt op een speciale mouw te bijten en dat er nergens anders gebeten mag worden.

Dit in tegenstelling tot de KNPV waarbij de hond op het hele pak mag bijten. Tijdens het pakwerk wordt tevens de belastbaarheid van de hond getest.

De geleider staat tijdens het programma vaak op een grote afstand en de er wordt dus van de hond verwacht dat deze genoeg moed en vechtlust bezit op "het werk" alleen op te knappen. Vooral in de bewakingsfase wordt de belastbaarheid van de hond getest.

De hond wordt opgebouwd beginnend met een jute zak. Van hieruit gaat men over op een bijtrol waarna een jonge hondenmouw de volgende prooi is.

Uiteindelijk moet de hond in staat zijn om op een "harde" mouw fatsoenlijk te bijten. Zoals hierboven vermeld wordt geleerd dat de mouw de prooi is en dat de hond daarvoor werkt.

Vaak ziet men de hond deze "prooi" dood schuddelen.

Dit is hetgeen ook in de natuur gebeurt als een dier een prooi vangt en deze van het leven berooft, Tijdens het pakwerk moet de hond een volle vaste en harde beet tonen. Hij moet tevens bestand zijn tegen de stem- en stokdreigingen van de pakwerker.

 

Tijdens het gevecht dat de hond levert met deze pakwerker worden er ook stokslagen gegeven.

Dit gebeurt met de zg. "softstok" en de slagen worden geplaatst op de beschermde delen van het lichaam van de hond.

Een goed getrainde hond kan heel goed schakelen tijdens het pakwerk. Van het ene moment moet hij kunnen omschakelen van de drift die er is tijdens het bijten tot een goed onder appèl staande hond.

Ook is het perfect mogelijk om direkt na het pakwerk met de hond tussen de mensen te lopen zonder dat de hond aggressief gedrag toont.

 

Duidelijk mag zijn dat men niet bezig is om van de Duitse Herder die we allemaal graag zien werken een aggresieve hond te maken met de kans om op de lijst van bijtgrage honden te komen.

Men is met sport bezig en ook het pakwerk moet, net zoals het speuren en appèl, als sport gezien worden en totaal niet als praktij gericht beschouwen.

Voor het oefenen met de hond in het pakwerk geldt hetzelfde als bij speuren en appèl. Er zijn vele wegen naar Rome, maar het uiteindelijke resultaat moet te allen tijden binnen het IGP-programma passen en aggresieve honden zijn niet gewenst.